Platoniczna przyjaźń – Sezony 1-2 (Opinia bezspoilerowa)
„Platonic” to serial komediowy z Rose Byrne i Sethem Rogenem w głównych rolach. Opowiada o dwójce ludzi, którzy kiedyś się przyjaźnili i po latach odnawiają kontakt. Dzięki Apple TV+ miałam przyjemność obejrzeć przedpremierowo 2 sezon. Zapraszam na bezspoilerową opinię o wszystkich dotychczasowych odcinkach.
Serial opowiada o bliskiej, zwariowanej relacji dwójki bohaterów. Pierwszą jest Sylvie (w tej roli Rose Byrne), która porzuciła karierę prawniczą i skupiła się na rodzinie. Razem ze swoim mężem Charliem (Luke Macfarlane) wychowują trójkę dzieci. Pozornie jest szczęśliwa, ale tak naprawdę sfrustrowana, że zrezygnowała z pracy. Otuchy jej dodaje przyjaciółka Katie (Carla Gallo). Drugim bohaterem jest Will, którego gra Seth Rogen. Dawny przyjaciel Sylvie jest jej totalnym przeciwieństwem: świeżo po rozwodzie, nie ma dzieci i dobrze powodzi mu się w pracy. Jego szalony styl na pewno przypadnie wam do gustu. O zgrozo! Właśnie sobie przypomniałam o czym myślałam po seansie najnowszego sezonu: powinni zakazać krótkich garniturowych szortów 🥶 Tylko Will mógł tak się ubrać… Pierwszy sezon skupia się na odbudowie relacji. Już na początku pierwszego odcinka dowiemy się, że Sylvie i Will pomimo długoletniej przyjaźni stracili ze sobą kontakt na pięć lat. Po rozwodzie mężczyzny, jego dawna przyjaciółka chce odnowić kontakt. Początki co prawda są trudne, ale później para nabiera wiatru w żagle. Jeśli myślicie, że jest to typowa komedia romantyczna to się grubo mylicie. Na nic tutaj szukać podtekstów miłosnych i erotycznych pomiędzy nimi. Jest to tylko czysta, platoniczna przyjaźń. Nie wyobrażam sobie, żeby tę dwójkę łączyło coś innego i bardzo się cieszę, że scenarzyści nie zdecydowali się tego zmienić. Sylvie ma udane małżeństwo i stara się powrócić do pracy a Will to Will. Szalony czterdziestokilkulatek, który szuka swojej drogi w życiu. Ciężko mu to idzie, ale zawsze może liczyć na przyjaciół, którzy go otaczają. Dzięki temu serial prezentuje świeże spojrzenie na przyjaźń damsko-męską, co nie jest aż tak często poruszanym tematem. Zwłaszcza jeśli chodzi o bohaterów w średnim wieku.
Co więcej, Sylvie i Will są autentyczni. Pomiędzy głównymi aktorami czuć chemię i można odnieść wrażenie, że poza ekranem też są przyjaciółmi. Właśnie to zachęciło mnie do wyszukania wiadomości, czy aby czasem ta dwójka aktorów nie przyjaźni się w prawdziwym życiu. Przeczucie mnie nie myliło. Znalazłam potwierdzenie, że są przyjaciółmi od dekady, więc nic dziwnego, że czują się przy sobie tak swobodnie i naturalnie. Sama nie jestem wielką fanką komedii i zazwyczaj je omijam, ale skusiłam się na ten serial, ponieważ był chwalony przez krytyków i osoby, które już go oglądały. Dużą robotę zrobił też zwiastun, który znajdziecie poniżej. Drugi sezon „Platonic” współtworzony jest przez Nicka Stollera i Francescę Delbanco. Bardzo rzadko zdarza się aby kolejny sezon serialu był lepszy od pierwszego. Tutaj się pozytywnie zaskoczyłam, bo na obydwu świetnie się bawiłam. To właśnie emocjonalne oblicze Willa najmocniej zapadło mi w pamięć. Żarty i sytuacje zawarte w drugim sezonie również bardzo mnie rozbawiły. Dodatkowo wprowadzono kilku nowych bohaterów, przez co mamy wrażenie, że nie jest powtarzany schemat z poprzedniego sezonu, ale nie poświęcamy im aż tak wiele czasu. Ich wątki są na razie mniej rozwinięte. Podoba mi się również ukazanie pewnego ważnego problemu, z którym będzie musiał zmierzyć się jeden z bohaterów. 2 sezon pokazuje, że nawet ciężkie sytuacje można wpleść w komediowy serial i przedstawić je w sposób przystępny i współgrający z tematem.
Odcinki są krótkie, około 30 minut, więc jeśli szukacie czegoś co obejrzycie szybko – ten serial się nada. Do tego jest przesycony śmiesznymi dialogami i sytuacjami. Co prawda części z nich nie zrozumiałam, ale i tak się świetnie na tym serialu bawiłam. Choć moje ogólne wrażenia są pozytywne, warto wspomnieć o kilku kwestiach. Ze względu na tematykę, czyli m.in. kryzys wieku średniego, wypalenie czy rozpad małżeństwa może nie trafić do młodzieży. Prędzej do widowni zbliżonej wiekiem. Mimo, że ja polubiłam postać Willa I Setha Rogena w tej roli, niekażdemu podejdzie. Bywa czasem tak infantylny i nieodpowiedzialny, że zamiast bawić – potrafi zirytować. Serial ma potencjał i przestrzeń, by pogłębić portrety psychologiczne bohaterów i pokazać ich przemianę w obliczu osobistych i życiowych kryzysów a zdaje się jakbyśmy tylko powierzchownie poruszali te tematy. Zarówno Will, jak i Sylvia często powielają te same schematy zachowań, jakby nie wyciągali żadnych wniosków z wcześniejszych doświadczeń. Ich emocjonalne reakcje bywają przewidywalne, a decyzje niezrozumiałe. Brakuje mi przełomowych momentów. Ostatecznie mam nadzieję, że relacja tej dwójki nie skończy się na 2 sezonie. Z chęcią zobaczę kolejne zwariowane akcje z tą dwójką bohaterów. Seriale od Apple TV+ słyną z wysokiej jakości i ten również taki jest. Zachęcam wszystkich do seansu tych dwóch krótkich sezonów.
Dziękujemy Apple TV+ za dostęp do serialu. Platforma nie miała wpływu na opinię i tekst.
