Genialna Morgan (Opinia bezspoilerowa)
Serial proceduralny to gatunek telewizyjny, w którym każdy odcinek przedstawia oddzielną sprawę lub historię, zazwyczaj z tymi samymi bohaterami i powtarzającym się schematem fabularnym. Przykłady to „CSI: Kryminalne zagadki”, „Dr House”, „NCIS” czy „Prawo i porządek”.
Po sukcesach takich seriali jak „Lost”, „Prison Break” oraz debiucie pierwszych seriali Netflixa, wszystko wskazywało na to, że czas nie będzie łaskawy dla seriali typu procedural. Wydawało się, że z biegiem lat zostaną one wyparte przez nowocześniejsze w formie produkcje. Tymczasem mija już dwadzieścia lat, a tego typu seriale nadal mają się świetnie, wciąż będąc flagową formą tradycyjnej telewizji. Trzeba jednak przyznać, że również widzowie platform streamingowych lubią tę formę narracji – wiele seriali proceduralnych znajduje się wśród najchętniej oglądanych pozycji. Tak jest także w przypadku „Genialnej Morgan” – serialu, który nie tylko odniósł ogromny sukces w stacji ABC, ale także doskonale radzi sobie na rynkach międzynarodowych, w tym w Polsce, gdzie jest dostępny na Disney+.
”Genialna Morgan” to amerykańska adaptacja francuskiego serialu „Genialna Morgane”. Premiera miała miejsce w 2024 roku. Główna bohaterka (grana przez Kaitlin Olson) to samotna matka obdarzona wyjątkową inteligencją, której niekonwencjonalne podejście do rozwiązywania zagadek kryminalnych prowadzi do współpracy z doświadczonym detektywem o bardziej tradycyjnym podejściu.
Z jednej strony mamy klasyczny procedural czyli każdy odcinek przedstawia nową sprawę kryminalną do rozwiązania. Bohaterka mimo swojego niekonwencjonalnego podejścia, wykazuje niezwykłą skuteczność w łączeniu faktów, dostrzeganiu detali umykających innym oraz odkrywaniu prawdy ukrytej za pozornie oczywistymi wskazówkami. Z drugiej strony, serial unika ponurej atmosfery typowych kryminałów. Humor ma swoje źródło w osobowości głównej bohaterki – od ciętego języka, ekscentrycznych zachowań i nieprzewidywalnych reakcji, pełne uroku, zabawne interakcje z innymi postaciami. Jej niekonwencjonalne metody często prowadzą do komicznych sytuacji i dodają serialowi lekkości.
Kaitlin Olson, w roli samotnej matki trójki dzieci jest solidnym filarem tej produkcji. Wykazała się pewnością siebie, poczuciem humoru i autentycznością, co sprawia, że widzowie szybko ją polubili i zaczęli z nią sympatyzować. Osobiście muszę przyznać, że ta aktorka jest dla mnie odkryciem roku i koniecznie muszę zobaczyć jej inne role.
Gorzej wypada drugi plan. O ile Daniel Sunjata jako Adam Karadec jeszcze daje radę – jest nawet w pewien sposób charyzmatyczny, a jego relacja z Morgan intrygująca – to reszta serialowych policjantów sprawia wrażenie bezosobowego tła. Muszę jednak zaznaczyć, że serialowe dzieciaki głównej bohaterki naprawdę są interesujące i prezentują solidny poziom aktorski.
Trudno jednak powiedzieć coś naprawdę ciekawego na temat sprawy przewijającej się na przestrzeni sezonu, czyli zaginięcia partnera Morgan i ojca jej pierworodnej córki kilkanaście lat temu. Temat ten pojawia się co kilka odcinków, ale na razie nie jestem pewna, czy jest aż tak angażujący, jak powinien być tego typu wątek.
„Genialna Morgan” to nie jest serial wybitny – ba, nawet w swojej kategorii seriali proceduralnych były produkcje lepsze. Niemniej jednak jest na tyle przyjemny w odbiorze, że zdecydowanie stanowi mój pierwszy wybór do obejrzenia po ciężkim dniu w pracy. Absolutnie nie dziwię się, że serial bardzo spodobał się widowni i że widzowie tak polubili Morgan – prostą dziewczynę z genialnym umysłem.
